zorgverlening in Kenia

Hallo allemaal.

Het was eventjes stil, maar we are still alive!
Hoe is het met jullie? Begint de herfst al om te slaan richting de winter of is het nog uit de houden zonder wollen mutsen en dikke sjaalen?

Dankjulliewel voor de reacties.Dat motiveert ons weer om door te gaan met het bij houden van de site en geeft net even een zetje in de dagen dat het een keertje tegen zit.

Zoals sommigen van jullie misschien wel weten, zijn Lieneke en ik hier niet naar toe vertrokken om vakantie te houden. Wij wilden de verpleegkundige zorg in de wijk Likoni gaan onderzoeken en als het mogelijk was, dit vooral te richten tot de kindertehuizen.
Mischien weet een enkeling uit eigen ervaring dat het er in Afrika vaak net even wat rustiger aan gaat en dat de Nederlandse planning vaak anders verloopt.
Zo kan je een telefonische afspraak hebben met een directrice van een kindertehuis en dan wordt er na 2 weken nog niet gebeld, je hebt een afspraak om 9 uur en diegene komt een half uur later eens aanschuiven. Heel normaal hier. Het is dan echt een kwestie van heeeel relax blijven. Niet tot 10, maar tot minstens 100 tellen en vooral sloom gaan worden en denken aan andere dingen in het leven.

Momenteel organiseren wij zo nu en dan een activiteit met de kinderen van het Happy Rock Center. Laatst hebben wij een voetbalwedstrijd georganiseert met daarbij 2 coaches voor ieder team. Dat waren de fanatieke Zablon en Robert. Jammer genoeg (voor mijn team dan, Zablon-Eline), heeft Roberts' team flink gewonnen, maar alle kinderen hebben in ieder geval flink genoten en wij ook.(zie foto's, als het werkt...Ja, Kenia he, rustig aan. Lukt het vandaag niet, dan morgen wel weer, of volgende week...Anders zie hyves en dan zoek naar Lieneke van Groningen.)

Daarnaast richten Robert en Lieneke, met als assistent Eline, zich op de jong volwassen in de kerk. Deze groep hangt er momenteel maar een beetje bij, terwijl zij zo'n belangrijke groep zijn binnen de kerk. Inmiddels hebben wij vergaderingen gehad en groen licht gekregen van de voorganger van onze kerk hier. Binnenkort is de eerste bijeenkomst. Hierbij moet men denken aan een soort jeugddienst. Veel muziek, korte preek, veel napraten en uiteraard aflsuiten met een sapje en een broodje hot-dog.

Het derde onderdeel is de verpleegkundige in onze wijk onder de loep te nemen. Wij hebben een geschikte kliniek gevonden, vergaderingen gehad met de directeur/arts en zijn altijd welkom om mee te helpen en mee te denken binnen zijn kliniek. Zo hadden wij bijvoorbeeld veel wondverzorgingsmateriaal vanuit Nederland mee en een gedeelte hiervan gebruiken wij nu in deze kliniek. De kliniek is erg breed georienteerd en je kan het vergelijken met een soort van huisartsenpost/Eerste Hulp in Nederland. Denk hierbij naast de eerste hulp verwondingen die gehecht moeten worden, de klinische bevallingen, pre- en postnatale zorg en andere dingen die je in Nederland ook tegenkomt, ook aan de vele gevallen van malaria. Malaria is hier nog altijd doodsoorzaak nummer 1. Lieneke heeft bijvoorbeeld meegeholpen met een landelijke bevolkingsonderzoek naar malaria. Vanaf juni tot nu zijn alleen al in deze kliniek ruim 550 geregistreerde gevallen van malaria binnen gekomen en behandeld!! Ja, genoeg werk te doen dus.

Nou, dat is voor nu even een snelle update van onze werkzaamheden hier. Wij zijn ondertussen bezig met andere ontwikkelingen, maar dat volgt tegen die tijd nog.
Mochten jullie vragen hebben, dan horen wij het graag. Ook zijn wij wel een beetje nieusgierig naar jullie verhalen an alledag.

Oke, tot de volgende keer maar weer.

Doei, dikke zoen, Lieneke en Eline.